การต่อสู้...สู่ความสงบแห่งใจ

ณ วันเวลา...

ขณะที่ภายนอกดำเนินไป...ตามวัฏวน....อันเป็นสิ่งที่ยอมรับ

หากแต่ภายในนั้น...นักรบผู้กล้า...ต่างหยุดไม่ได้ในสงครามแห่งการสู้รบ

การหยุด...นั่นหมายถึง...ความเพี่ยงพล้ำ

....

แพ้...ไม่นักรบ...ก็ข้าศึก...

ไม่ฝ่ายใดก็ฝ่ายหนึ่ง...นักรบน้อยนี้ แม้กำลังยังอ่อนหัด

แต่ก็สู้...และขอสู้...อย่างเอาชีวิตเข้าแลก

....

ศึกนอกนั้น...ไม่มากเท่ากับศึกใน

ศึกใด...ก็ไม่ยิ่งใหญ่...เท่าศึกใน

เพียรเท่านั้น...ที่จะเป็นกำลังให้นักรบนี้...

ไปสู่...ความสงบแห่งใจ...ได้